Japoński tytuł szlachecki

Aż do V wieku n.e. szlachta w Japonii była tylko luźnym związkiem zdominowanych przez ziemię klanów. W VI wieku centralna władza cesarska Tennō nadała dziedziczne tytuły statusowe niektórym przywódcom klanów. Faktyczna władza wodzów klanów była więc delegowana i legitymizowana przez państwo.

Shōgun, w przybliżeniu "ujarzmiający barbarzyńców wielki generał"/"generalissimus") był japońskim tytułem wojskowym dla przywódców z wojowniczej szlachty samurajów od XII wieku do 1867 roku.