Als je een adellijke titel moet kiezen, kom je niet verder dan de graaf en de gravin. De titel van graaf duidt op een adellijke positie. De graafstitel staat daarmee in de adellijke hiërarchie tussen de markgraaf en de burggraaf. Door de eeuwen heen veranderde het beeld van de edelman. De graaf kijkt terug op een lange geschiedenis. Hieronder komt u, voordat u een adellijke titel koopt, meer te weten over waar de adellijke titel van graaf vandaan komt en wat de graafschappen vandaag de dag inhouden.
Word een graaf en gravin: Koop een adellijke titel!
Als je een adellijke titel moet kiezen, kom je niet verder dan de graaf en de gravin. De titel van graaf duidt op een adellijke positie. De graafstitel staat daarmee in de adellijke hiërarchie tussen de markgraaf en de burggraaf. Door de eeuwen heen veranderde het beeld van de edelman. De graaf kijkt terug op een lange geschiedenis. Hieronder komt u, voordat u een adellijke titel koopt, meer te weten over waar de adellijke titel van graaf vandaan komt en wat de graafschappen vandaag de dag inhouden.
Etymologische oorsprong van de adellijke titel
Historisch gezien komt de titel van graaf uit het Angelsaksische taalgebied. De oorsprong van het woord is terug te voeren op het woord "Jarl", dat in Scandinavië en reeds bij de Vikingen een hoofdman aanduidde. In de loop der eeuwen verdween de titel echter van het toneel. Daarentegen werd de term Graaf tot in de Middeleeuwen als adellijke titel gebruikt. Daarna kwam de adellijke titel van hertog in de plaats van de term. De Engelse graaf is vergelijkbaar met de Duitse graaf. Vandaag zijn er meer dan 300 graaftitels die uitsluitend door Britse graven worden gebruikt.
Wat zijn graven en gravinnen?
De termen Graaf en Graaf zijn afkomstig uit de Engelstalige wereld. De twee termen zijn synoniem met de plaatselijke adellijke titel Graaf. Enerzijds verwijst de graaf naar alle graven die afkomstig zijn uit het Angelsaksische gebied. Buitenlandse graven daarentegen worden graven genoemd. De oudste graafstitel is die van graaf van Arundel. Deze werd voor het eerst uitgereikt in 1141. De twee adellijke titels hebben dezelfde rang. De invoering van de adellijke titels graaf en graaf vond pas plaats na de verovering van Engeland door de Noormannen.
Landbezit en provincies
Maar wie kan eigenlijk aanspraak maken op de adellijke titel van Graaf? Tegenwoordig bezit een graaf of graaf niet noodzakelijkerwijs land of regeert hij over een bepaald graafschap. Dit was vroeger anders. De graaf stond aan het hoofd van een graafschap en kreeg een deel van de inkomsten. Tegenwoordig worden graven nog steeds gezien als mensen die een nauwe band hebben met een bepaalde streek en een bepaald graafschap. De conventie voor de naam Earl was in het verleden niet al te strikt. Wie zich Graaf mocht noemen, werd bepaald door het reglement. Dienovereenkomstig waren er verschillende situaties waarin een edelman zich graaf kon noemen:
- eigen bezit van een provincie
- Bezit van een provinciestad in het graafschap
- Bezit van een andere bekende plaats in het graafschap
Als de aanduiding als graaf niet duidelijk was, werd de burgerlijke naam gebruikt. Zo waren er graven die binnen een graafschap beperkte grondbezit hadden. Indien het graafschap de titel van graaf echter reeds aan een andere graaf toekende, was een tweede graaf van Essex, Oxford en Co. niet mogelijk. Toen fungeerde de naam van de edelman als plaatsvervanger voor de plaatselijke titel.
Reeks grafische titels
De graaf was echter niet de enige edelman in de geschiedenis. In plaats daarvan waren er verschillende adellijke titels met uiteenlopende betekenissen. Van de graaf alleen al werden talloze andere adellijke titels afgeleid. Landgraaf, Markgraaf, Keizerlijke Graaf of Feodale Graaf, bijvoorbeeld, duiden adellijke titels aan die bijzondere kenmerken kregen. Terwijl bijvoorbeeld de Reichsgraf de graaf van een keizerlijk graafschap was, is de Landgraf een adellijke titel van een leenman die rechtstreeks door de koning werd overhandigd.
Niet-permanente adellijke titels
De adellijke titel "graaf" was niet uitsluitend een erfelijke titel. Historisch gezien waren er ook niet adellijke dragers van een bijzonder staatsambt die graaf werden genoemd. Dit waren enerzijds rechterlijke ambtenaren met de bevoegdheid van administratie. De meest voorkomende benaming voor deze ambtsdragers was de Freigraf. Daarnaast waren er nog andere administratieve ambtenaren, bekend onder de naam "graaf". De Hansegraf, Deichgraf, of Holzgraf waren verantwoordelijk voor verschillende gebieden in de administratie. Terwijl de Hansegraaf verantwoordelijk was voor handel en marktaangelegenheden, waren de Dijkgraaf en de Houtgraaf verantwoordelijk voor waterbeheer en bosbouw.
De provincies vandaag
Terwijl in vroegere tijden de graven hun titels vooral kregen op grond van hun verwantschap met het graafschap, ziet dat er bij de graven tegenwoordig anders uit. In de loop der tijden werden zelfs rechters of andere persoonlijkheden in een hoge positie tellers. Tegenwoordig is het zelfs mogelijk om een graaf-titel te kopen. Als u zich in de nabije toekomst graaf wilt noemen, staat niets u in de weg om een adellijke titel aan te schaffen, inclusief een benoemingsoorkonde en een wapenschild.
De graaf als adellijke titel in Duitsland
Graaf von Westphalen, Graaf von Schönborn, Graaf zu Falkenstein en co. - al deze graven en gravinnen hebben sinds de Middeleeuwen op Duitse bodem bestaan. Vandaag de dag is het nog steeds mogelijk om deze adellijke titels te kopen. Met de akte van benoeming zult u in de nabije toekomst al authentiek verschijnen als een graaf en gravin. Een ongehuwde gravin wordt ook wel een comtesse genoemd. In de geschiedenis werden bijna alle vrouwelijke aristocraten die niet gehuwd waren, comtesse genoemd - dit geldt ook voor de gravin.