Włoskie tytuły szlacheckie

Struktura szlachty włoskiej była często inna niż francuskiej czy niemieckiej. Ponieważ średniowieczne prawo feudalne i dziedziczne we Włoszech różniło się znacznie od frankijskiego, szlachta rozwijała się tam w różny sposób od średniowiecza do czasów nowożytnych, a rozwój ten różnił się także znacznie w zależności od regionu, ponieważ nie istniało jeszcze ogólne państwo lub naród. Warunki gospodarcze, społeczne i polityczne na południu półwyspu, które kształtowały się pod wpływem Cesarstwa Bizantyjskiego, podboju południowych Włoch przez Normanów i panujących tam później hiszpańskich dynastii królewskich, były zupełnie inne niż w państwach papieskich czy w północnych Włoszech, gdzie miasta-państwa Lombardów, których cechą charakterystyczną był handel, oraz Republika Wenecka rozwijały się zupełnie niezależnie. Stopnie były podobne jak w Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii, Austrii, Hiszpanii: Książę (Principe), Diuk (Duca), Margrabia (Marchese), Hrabia (Conte), Baron (Barone) i "Pan" (Nobile).