Tianzi cóng Jìnyáng

Περιγραφή

Tianzi

Ο τίτλος Tianzi σημαίνει κυριολεκτικά Γιος του Ουρανού και χρησιμοποιήθηκε από πολλούς κυρίαρχους κυβερνήτες της Κίνας ανεξαρτήτως βαθμού. Ο όρος, ο οποίος πρωτοεμφανίστηκε στη δυναστεία Zhou, βασίζεται στην έννοια της εντολής του Ουρανού, η οποία δεν πρέπει να συγχέεται με την ευρωπαϊκή έννοια του θεϊκού δικαιώματος, καθώς νομιμοποιεί την εξουσία μόνο εφόσον είναι καλή ή επιτυχής. Ο Tianzi ως τίτλος ενός ηγεμόνα συμβόλιζε επίσης την αξίωση να κυβερνά την tianxia (κυριολεκτικά [τα πάντα] κάτω από τον ουρανό), δηλαδή τον κόσμο.

Jìnyáng χτίστηκε το 497 π.Χ. και έχει ιστορία πάνω από 2500 χρόνια. Με το σημερινό της όνομα Taiyuan, είναι η πρωτεύουσα της επαρχίας Shanxi της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και βρίσκεται σε υψόμετρο 780 μέτρων στον ποταμό Fen He. Το συγκρότημα του ναού Jinci που βρίσκεται στο Tàiyuán περιλαμβάνεται στον κατάλογο των μνημείων της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας από το 1961.

Κινεζική αριστοκρατία

Η αριστοκρατία στην αυτοκρατορική Κίνα υπέστη μια μεταμόρφωση που διήρκεσε αρκετές χιλιάδες χρόνια. Νωρίτερα από ό,τι στην Ευρώπη, αναπτύχθηκε ένα φεουδαρχικό σύστημα, μια καθιστική διοίκηση και τελικά ένα κρατικό σύστημα, το οποίο διαμόρφωσε τον πολιτισμό και την κοινωνική δομή της αυτοκρατορίας. Παρά τις εσωτερικές και εξωτερικές ανακατατάξεις, οι τυπικές μορφές παρέμειναν οι ίδιες, όπως η πατριαρχία, η πρωτοκαθεδρία πολλών τίτλων ή η κεντρική εξουσία του ανώτατου άρχοντα και της αυλής του. Μόνο με την κατάργηση της αυτοκρατορίας έσπασε η κοινωνική δύναμη της κινεζικής αριστοκρατίας.

Το σύστημα ευγενείας της Κίνας εμφανίστηκε την 1η χιλιετία π.Χ. κατά τη διάρκεια της δυναστείας Zhou. Ο Κομφούκιος, στο έργο του σχετικά με τις τελετές Zhou, κωδικοποίησε το παραδοσιακό σύστημα ευγενείας της δυναστείας Zhou λίγο μετά τη γέννηση του Χριστού, το οποίο αποτέλεσε τη βάση για τα επίπεδα ευγενείας στην Κίνα, αν και το σύστημα συνέχισε να εξελίσσεται.

Αυτοκράτορας της Κίνας

Πριν από τον Qin Shihuangdi, οι όροι Huang χρησιμοποιούνταν για τον θεό-βασιλιά/υποτελή και Di για τον πρόγονο-βασιλιά/αυτοκράτορα. Και οι δύο όροι μπορούν επίσης να μεταφραστούν διαφορετικά, αλλά δείχνουν τη λατρεία του υπεράνθρωπου ή ημι-θεϊκού όντος που χαρακτηρίζεται από αυτούς. Ο Qin Shihuangdi αξιοποίησε αυτό το υπάρχον εννοιολογικό υλικό από τους μύθους των οκτώ αρχικών αυτοκρατόρων της Κίνας (Τρεις Huang και Πέντε Di) όταν εισήγαγε τον τίτλο του Huangdi το 221 π.Χ., αφού νίκησε όλους τους ανταγωνιστές Wang. Αυτό έδειχνε την αξίωσή του να είναι μεγαλύτερος ηγεμόνας από οποιονδήποτε Γουάνγκ πριν από αυτόν- ο τίτλος του περιλάμβανε επίσης το σι, δείχνοντας την κατάταξή του ως Πρώτου Χουάνγκντι. Το συστατικό Di συμβόλιζε επίσης την προσήλωσή του στη θεϊκή έννοια του Shangdi. Ο τίτλος Huangdi δεν πρέπει να συγχέεται με τον Κίτρινο Αυτοκράτορα.

Μετά το τέλος της δυναστείας Τσιν, όλοι οι ηγεμόνες που διεκδικούσαν τη συνολική κυριαρχία στην Κίνα έφεραν τον τίτλο του huangdi μέχρι την παραίτηση των Puyis το 1912. Δυναστείες που προέκυψαν από ξένους ηγεμόνες, όπως η δυναστεία Γιουάν των Μογγόλων, έφεραν τον τίτλο του huangdi μαζί με τους ξένους τίτλους τους. Όπως και στην Ευρώπη, για παράδειγμα με τους πάπες και τους αντίπαλους πάπες, δεν ήταν ασυνήθιστο να ασκούν ταυτόχρονα πολλά huangdi τα καθήκοντά τους.

Στις δυτικές μεταφράσεις, ο τίτλος Huangdi μεταφράζεται συνήθως ως Αυτοκράτορας της Κίνας, με την κυριολεκτική του σημασία να είναι κάτι σαν Εξαίρετος Θεϊκός.